Boardgamers

Waarom we nooit Risk meer spelen

door Stefan op 09/12/09

Als ik mensen vertel over Boardgamers.eu, dat het gaat over nieuwe generatie bordspellen, dan krijg ik meestal de vraag: “Is dat een soort Risk?” Meestal antwoord ik dan met: Ja, alleen dan leuker en beter. En dat bedoel ik niet eens negatief. Risk was een topspel, net als de Commodore een geweldige computer was. Maar ontwikkeling staat niet stil. Misschien wel tekenend voor de basis die Risk heeft gevormd voor de rest van de bordspellen in de wereld, ondersteunt Risk nu de andere bordspellen in mijn kast. Naast Monopoly, HeroQuest en Levensweg ligt het onderop mijn stapel met spellen, gelukkig is de doos van goed materiaal. Toch vraag ik me af, Waarom speel ik eigenlijk nooit meer Risk?

Risk is tactisch spel met veel gedobbel, een gebalanceerd spel die vaak meerdere uren in beslag zal nemen. Met een beetje geluk verover je snel Oceanië en zit je gebakken met je versterkingen. Elke beurt een land inpikken voor een overwinningskaartje, en wachten tot de serie compleet is om een volgende veldtocht te beginnen. Daar ligt denk ik zijn zwakte, het plotseling wisselen van de machtsverhouding door het verschil in verkregen kaarten. En het daarmee rekken van de speeltijd. Wat nog steeds overeind blijft is de opdracht die je moet uitvoeren, zo kun je uit verloren stand alles op alles zetten om net dat laatste groene leger te verslaan en daarmee je opdracht te volbrengen. Dan moet groen wel net slecht gaan, en ook bereikbaar voor jouw leger.

Geluk en pech bepalen teveel het spel. Als we dat vergelijken met een spel als Catan, dan zien we dat daar Geluk wordt bepaald door de grondstoffen die je ontvangt. Wat je met die grondstoffen doet ligt echter geheel aan de tactiek van de speler, iets meer opties voor de speler dan bij Risk. Overeenkomst met Catan zijn de vroeg uitgeschakelde spelers, als je dorpen snel ingebouwd zijn door medespelers zul je maar zelden winnen. Bij Risk heb je dan tenminste nog de mogelijkheid om een ander spel te gaan doen met de andere die zijn verslagen.

Risk speelt ook een grote rol in het ontdekken van nieuwe spelliefhebbers. als je iemand hoort praten over Risk of de vraag uit de 1ste alinea aan je stelt. Dan weet je dat voor hem/haar het maar een kleine stap is naar Catan en daarmee naar de gehele nieuwe generatie spellen. Risk is herkenbaar voor iedereen die geen bordspel speelt net als Monopoly. Zij vormen de toegangspoort tot de leukere en betere spellen. Risk bedankt voor de leuke uren, tot over een paar jaar, als retro spellen weer “in” zijn.

Veel (zondag)avonden heb ik Risk gespeeld, totdat we Axis & Allies en Catan ontdekte. Voor een tactisch spel gingen we terug naar 1942, voor de pure gezelligheid voeren we af naar het Eiland Catan. Axis & Allies spelen we nu bijna niet meer door de lange speelduur. Catan wordt steeds minder gespeeld doordat de andere spellen ook beter zijn geworden. De geschiedenis herhaalt zich. Catan zal over niet al te lange tijd ook niet meer op tafel komen. Wie wordt de opvolger?